یادداشت؛حسادت بلای جان استان

تحلیلگران جوان

به محض اینکه می بینیم یکی به هر دلیلی جایگاهی پیدا می کند یک مرتبه دستها از آستین بیرون آمده و شروع می کنند به ساختن حواشی هایی که تا دیروز خبری از آن نبوده اما با گرفتن پست مدیریتی توسط یکی از فرزندان استان شروع به سینه دریدن نموده و می گویند فلانی در حد و اندازه این پست نمی باشد.
در وحله اول قومیت گرایی وسیاسی بازی را بهانه ساخته و چون ملعبه دست دیگری ندارند این دو مطلب راعنوان می کنند وبرآن تکیه کرده که اگر نبود این پست مدیریتی نصیب هم استانی ما نمی شد.
واقعا ما آگاه تر هستیم ویا مدیران ارشد مجموعه های بزرگی همچون پتروشیمی خلیج فارس ویا مقامات بالاتر در هلدینگ ها ، آیا اگر کسی لیاقت و شایستگی خود را در پست قبلی خود نشان نداده باشد فقط به صرف قومیت ویا سیاسی کاری پستی مهم نصیبش می شد آنهم در مکانی که شایستگی فرد ارجع بر تمامی امور است.
اگر بر فرض محال چرا تاکنون سکوت کرده بودیم واکنون از حق و حقوق بقول خودتان نخبگان دفاع می کنید ، غیر از این است که نمی توانید رشد فرزندان استان را شاهد باشید.
بهر دلیلی پست مهمی نصیب یکی از فرزندان استان شده بجای تخریب بیاییم خوشحالی خودرا نشان دهیم تا مدیران ارشد نظام اینگونه به ذهن شان متبادر نشود که این استان کسی چشم دیدن پیشرفت دیگری را ندارد و بهتر است از دیگر استان ها بر منابع مهم مدیریتی بگماریم.
کمی بیشتر دقت کنیم و بی جهت فرزندان شایسته استان را آماج تخریب وحواشی نکنیم و حسادت را کنار گذاشته و همدیگر را حمایت نماییم تا شاید پست های مهم دیگری هم به دیگر فرزندان زاگرس بسپارند سخنی که بارها در مقالات مهم گفتم اما گویا گوش شنوایی نیست.
حذف تاجگردون را دیدیم وبه خواب رفتن پروژه ها را اکنون شاهد هستیم اما نمی خواهیم بپذیریم که داشتن افراد مهم در پست های کلیدی منفعت اش برای تمام استان است.
کمی بیشتر اندیشه کنیم ؟!